Werkweek 6: 26 tot 30 oktober 2009 - Afscheid nemen bestaat niet... :)

Marco zingt het, wij beleven het!

MAANDAG – Placement Day
Een nieuwe (en laatste) volledige stageweek startte deze week voor Stéphanie met wel héél veel verrassingen. Miss Martinez (Educatief Assistente) gaf voor een week forfait wegens een overlijden in de familie. Een interim-dame verscheen op het toneel. Wie eens de meevolgende, assisterende stagiare Miss Stéphanie was werd voor het restje van de week dé experte en ervaringsdeskundige in het begeleiden van Maygan & Nathan. Iets waar de vervangende EA duidelijk geen grote koek van had gegeten...

DINSDAG – Placement Day
De collegiate collega's Stefanie en Inneke konden deze voormiddag hun ogen de kost geven in een publieke lagere school in St. Catherines. De balans publiek <--> katholiek kan opgemaakt worden...

WOENSDAG – Placement Day
Op de tafel in de staff-room van St. Anthony's stond vanmorgen in twix- en snickerletters te lezen: Thank you! Tegen de middag was deze afscheidszin al zo goed als opgesmuld!
Want afscheid nemen doet de St. Anthony's family in stijl!
Na onze eigen traktakies in de voormiddag, werden we na de laatste speeltijd van de dag onverwacht naar de schoolbibliotheek geleid. Toen we elkaar daar elk individueel met onze eigen klas en begeleidde kindjes terug vonden leek het toeval meer en meer zeer georganiseerd te zijn.
Elke klas had een attentie voor zijn/haar Belgische stagiaire gemaakt. Gebundelde persoonlijke tekstjes en reuzenkaarten werden reeds met traantjes overhandigd.
En als u dacht dat het daarmee zou ophouden, dan had u het mis...
In naam van alle EA's werd aan ons elk een foto-album overhandigd met daarin een handvol foto's van onszelf en de begeleidde studentjes.
De school schonk ons een Canada-outfit (getint aan de volgende Olympische spelen in Canada), in het gezelschap van een Canadees kaartspel en Icewine!
Het geheel werd héél warm en gezellig afgesloten met Maple-koekjes. Tientallen knuffels werden uitgedeeld.
Op het Collegiate werden 2 afscheidnemende Belgische speurders aangetroffen. Iedere helpende hand van de voorbije 6 weken werd Belgische koekjes uitgedeeld, maar tevergeefs gingen Inneke & Stefanie een hele dag opzoek naar de directrice...
De woensdagse wekelijkse debriefing vond vandaag voor het eerst en het laatst in een wel heel groot gezelschap plaats. Een vijfvoudig Fins gezelschap kwam ons vervoegen. De namen houden we wegens behoorlijke moeilijkheidsgraad achterwege. Deze 5 dames vormen ons vervolg in kader van het project 'Advocacy & Leadership' waar wij aan deelnemen. Zij zullen de volgende 6 weken de aanwezigen zijn op dit reflectiemoment. Het gaat ze goed!

DONDERDAG
De grote sportzaal van Brock University bevatte vandaag trampolines, turnbalken, poppenkasten, steps, go-carts, voetbalnetten, evenwichtsbalken, ballen groot en klein, veertjes, poepfietsjes, gekleurde sportmatten, én evenveel kinderen met speciale noden als vrijwillige studenten. Dit alles binnen het kader van het SNAP-programma (Special Needs Activity Program) waarbinnen kinderen met een beperking maandelijks eens alles kunnen geven, onder begeleiding van een Brock-student.
's Namiddags werd alle aanwezige creativiteit benut in het creeëren van een geschikt afscheidscadeau voor ons proffen. 2 Beige schriftjes werden omkleed met een krantengeknipte 'Thank You Tiffany/Sheila', en binnenin een aantal groepsfoto's van de voorbije weken, en kranten/tijdschrift-prentjes die ons aan één van hun deed denken. De pagina's werden nog aangevuld met een persoonlijke tekst van ons elk.
Intussen werd ook het Pen Centre (= winkelcentrum) verrast met het bezoek van enkelen. Rode rozen werden aangeschaft, foto's werden ontwikkeld.
In de vooravond stond op onze planning genoteerd: 'Farewell Dinner'. Het klinkt behoorlijk triest, dat vonden we ook... Maar dankzij de finnen konden we daar heugelijk 'and Welcome' aan toevoegen. En hoe beter 'farewell'en' en 'welcome'en' bij huisgemaakte Lasagna chez Tiffany?!
Hoogtepunten waren het afgeven van onze Thankyou-boekjes, het drie-gangenmenu, gastvrouwtjes Olivia & Victoria (dochters Tiffany) en het griezelig Halloween huis.
Laagtepunt was de poging van de finnen onze Belgische chocolade te overtreffen met finse! Een speld in een hooiberg naar onze mening! Stomme zet finnen!

VRIJDAG
Bij de bedsamenkomst ivm het wel of niet laten doorgaan van een uitstapje naar 'Niagara-on-the-lake' kwam er een telepathische en wel erg welgekomen telefoontje van Sheila. Zij en haar 'van' stonden over 10 minuten voor de Sheraton, omwille van een uitje naar het hiervoor genoemde dorpje.
Het voornamelijk uit 1 straat bestaande dorpje had veel weg van 'Knokke 't Zoete'. Bombastische huizen, in een feëriek decor van Lake Ontario. Flaneren doorheen de winkelstraat werd voor ons geen probleem na de bekendmaking van Sheila dat ze rijk is. Of toch zou willen zijn. Haar rijkdom in levenservaring en -wijsheid trekken we alvast niet in twijfel. Over de rest is onvoldoende relevante informatie en bewijsstukken gevonden.
De lunch werd een Farewell-dinner 2, genaamd naar het verteren van de restje van de meegekregen Lasagna. En misschien ook omwille van het veroverberen van al onze overige restjes...
En culinair eindigen deden we waar we begonnen waren... in de MC Donald! Elke dag waren we er gepasseerd, vanavond gingen we er binnen! Mmmmm...
Innekes zetelbed werd later in de avond ingenomen door ons gehele gezelschap. Gezellig samen film kijken... Hoe konden we een beter en passender einde vinden?!