Na een metropool als Toronto gisteren besloten we vandaag het stadsleven een dagje achter ons te laten.
Nog geen 500m van deze metropool verwijdert strekken zich de 'Toronto Islands' uit. De eilanden hebben een lengte van 7 km, een oppervlakte van 250 ha en zijn onderling allen verbonden met pittoreske bruggetjes.
Net niet moedig genoeg om een ferme zweminspanning te leveren in dit uitnodigende weer namen we de veerboot naar Ward's Island (het westen van de eilanden). Een volledige highschool (= middelbare school) had hetzelfde ingenieuze picknick-idee, waardoor we op het veer genoten van prachtige menselijke uitzichten en decors (jammer van de natuurlijke uitzichten daarachter). Blijkbaar kent haar kleuren in flashy kleuren als groen, oranje, roze hier een ongelofelijke hype, evenals de lippiercing en de tijgertjesrugzak... Jeetje!
Bij de eerste voet aan wal werden we overdonderd door de schoonheid en rust over het eiland. We startte onze wandeling richting Centre Islands waar we het veer wilden terugnemen. Uiteindelijk zouden we daar pas 4u later aankomen. Ondertussen raakten we via ontoeristische paadjes verzeilt in het kleine dorpje van Ward's Islands. Het dorpje kent amper 100 inwoners, mààr een Montessori school (=methodeschool zoals Steiner maar dan anders). Snel rijk worden en daar je pensioen doorbrengen lijkt ons levensdoel nu.
Van aan de rand van de rivier hadden we ook een prachtig zicht op de skyline van Toronto. Heel contrasterend is hier vooral hoe de rivier de grootstad Toronto met zijn hoge wolkenkrabbers scheidt van de doodkalme, groene eilanden.
We picknickten op de ter werelds hiervoor meest geschikte plaats, met oreo's als dessert. En 'Toronto Beach' als kers op de taart. Waren we hier gedropt, je zou het voor Haïti uitgeven. Inneke ging zonnekloppen. Nele, Nelly, Stéphanie en Stefanie bewandelden de Toronto pier.
Even later verschenen ook talrijke kopvoeters op het zandstrand. We haalden even het kind in de fase van het uitbeeldend tekenen boven en konden net vluchten voor de vloed. Op naar het veer.
Nog steeds op zoek naar een extra beetje cultuur én een mooie kans grijpend ging Nele deze middag opzoek naar 'The Art Gallery of Ontario'. Later zou blijken zonder succes... Wel datzelfde souvenirtje (van gisteren) rijker! Rara
De overigen gingen op ontdekkingstocht in China Town. Véél spleetogen, héél groot, vies vlees in de etalage, mooie postkaartjes en prachtige bloemen voor in het haar... was ons besluit.
We sloten de dag (en onze rondreis) aziatisch af. Van de zee naar de vis op ons bord, maar dan mét chinese stokjes!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten