Daar rolden we dan uit ons bed, door de stinkend-naar-gebakken-ei hostelgang, middenin dé grootste stad van Canada: Toronto!
Enig oriëntatiepunt: de stijlvolle CN-tower, dewelke het opvallendste onderdeel vormt van de skyline. Op naar het topje van de wereld!
Deze 553m hoge televisiemast werd na 40 maanden in 1976 voltooid. Het is het hoogste vrijstaande gebouw ter wereld! Een lift (met liftgirl) bracht ons in 15 seconden richting hemel, afslag Sky Pod. Vanop deze plaats 447m boven de grond en glazen vloer kregen we een fraai panorama over deze grootstad. Aan het waterfront tientallen scheepjes die heen en weer varen, bescheiden vliegtuigjes die opstijgen van en landen op het kleine Toronto Islands Airport. In het nabijgelegen Roger’s Center, een multicultureel stadion, met uitschuifbaar dak met een oppervlakte van 3 ha, konden we vanop deze hoogte ook een imposant podium waarnemen. Miniscule mensjes waren bezig aan het leggen van houten vloertegels voor het publiek. We konden onze nieuwsgierigheid uit onwetendheid net bedwingen. Was het niet dat we 2 dagen later zouden horen dat U2 daar die avond optrad! Warmmmm, heeeeet!
Een vrouwelijk Abeltje bracht ons met haar lift terug naar beneden, met de vrolijke aankondiging: ‘Welcome in the elevator with no windows’. Fijn om weten.
Na het bezoek aan dit ingenieurskundig hoogstandje besloten we vanmiddag elk op zijn manier te gaan verkennen. Nele liet zich verdwalen en inspireren in de Toronto-se boulevards en streets. Nelly, Stéphanie, Stefanie en Inneke trokken eerst en vooral naar St. Lawrence market. Opnieuw een gezellige overdekte gerestaureerde markthal vol levendige kraampjes. Bij een kook-standje bevoorraadde de meiden zich alweer van een heerlijke origineel souvenirtje. Verdere details voorlopig binnen gesloten kring. We pikten ook heel even een deeltje mee uit het leven van een crèche-baby in Toronto! Heerlijke in een 3-baby bruggy wandelen door deze markt! Voor een iets duidelijkere voorstelling. Beeld je een buggy in, met 3 zitjes achter elkaar, in sober wit en met afdakje! Foto’s konden omwille van privacyredenen niet…
’s Avonds hadden we meeting in ‘The Old Spaghetti Factory’, zowat te vergelijken met de Kastaar in Gent, maar dan vééééél groter, gezelliger en kwaliteitsvoller! Het restaurant is gesetteld in een oud pakhuis en biedt als decor stukken uit een oude paardenmolen en karaktervolle meubels. Een aanrader voor Lady & de Vagebond!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten